Nog niet helemaal, ik weet het wel. Toch heb ik me al aan het reflecteren gezet. Vooral omdat ik van Tinne mijn jaarreading doorgemaild kreeg. Het gaf me goesting om aan 2019 te beginnen, maar dat kon in mijn ogen niet zonder 2018 af te sluiten.
Dit jaar was absoluut een hoogtepunt wat ons Maximie betreft. Een baby is geweldig schattig, maar op zich heb je daar nog niet zo heel veel aan vind ik. Als ik bedenk dat ons Maximie in januari nog maar amper kon kruipen en we er nu mee kunnen praten terwijl ze ons ook echt begrijpt en terugpraat, is dat toch schitterend! Ik ben enorm trots op de groei die ze doorgemaakt heeft (letterlijk en figuurlijk, al is die letterlijke groei misschien niet zo spectaculair). Er gaat geen dag voorbij zonder dat ik minstens één keer denk: maar kind toch, ik zie u zo graag. Vaak is dat tijdens momenten dat ze iets grappig zegt, iets grappig doet of juist iets heel erg zelfstandig doet. In 2019 hoop ik nog zoveel toffe momenten met haar en Stef te kunnen delen, haar te zien groeien en haar nog altijd zoveel kussen en knuffels te mogen geven.
Ik ben dit jaar een beetje een andere koers gaan varen wat betreft mijn blog. Persoonlijke groei en alles wat daarbij komt kijken is iets wat mij heel hard interesseert, maar ik vind het moeilijk om erover te schrijven. Het komt uiteindelijk vaak op hetzelfde neer vind ik en dat maakte dat het me veel moeite kostte om te schrijven. Met mijn dochter en kinderen in het algemeen ben ik elke dag bezig. Mijn visie op opvoeden is ook anders dan die van de meeste mensen denk ik. Dat maakt dat ik wel een verhaal te vertellen heb. Ik besef heel goed dat niet iedereen het met mij eens zal zijn en dat moet ook niet. Ik ga er vanuit dat iedereen de intentie heeft om het beste te doen voor zijn kind. Als dat niet overeen komt met mijn visie is dat prima, maar misschien kan ik wel een heel klein deeltje bijdragen aan hun gezin of de manier waarop ze naar hun kind kijken. Met dat hele kleine deeltje ben ik al meer dan tevreden. Mijn doel is niet om mensen terecht te wijzen of te pretenderen dat ik de waarheid in pacht heb. Mijn doel is om ervoor te zorgen dat ouders tips krijgen om hun kind een prachtige kindertijd te laten beleven die ook voor de mama en papa aangenaam is. Dat wil ik zowel hier doen als op Instagram als in de online cursussen die eraan komen als in de Facebookgroep waar je gratis en voor niets lid van kan worden. In 2019 zijn dat de dingen die ik verder wil uitbouwen.
Daarbij vind ik het belangrijk om goed voor mezelf te zorgen. Toen ik zwanger was, had ik nog een grote mond: “Ik ga niet zo’n mama worden die niet meer buiten komt. Regelmatig afspreken met vriendinnen, daten met mijn vriend en sporten blijf ik echt wel doen hoor.” Ik had moeten weten dat dat niet zo ging zijn want ook zonder kind was ik al liever gewoon thuis en met kind is dat alleen maar erger geworden. Ondertussen vind ik het al gemakkelijker om ons Maximie thuis te laten en een babysit te vragen, maar haar laten gaan slapen doe ik alleen wanneer het echt echt nodig is. Als vrienden van ons trouwen bijvoorbeeld.
In 2019 is die zelfzorg dus wel iets dat voor mij wat centraler mag staan: met vriendinnen afspreken, ook met de kindjes samen, sporten en daten met Stef zijn dingen die toch wel hoog op het lijstje staan.
Ik ga niet alle informatie delen van de jaarreading, daar vind ik die wat te persoonlijk voor. Wat ik wel wil delen is het centrale thema van 2019: speels zijn. Waar dat vandaan komt, begrijp ik wel. Ik neem alles nogal serieus op en maak weinig tijd om eens gewoon alles los te laten. Onnozel doen of alle remmen los laten: dat past niet bij mij. Dat maakt ook wel dat het soms wat moeilijker gaat. Niet in de zware zin, maar eerder door het feit dat ik nogal gefixeerd kan zijn op het eindresultaat en vergeet om onderweg plezier te maken. “Ik maak me graag zorgen”, is verkeerd uitgedrukt omdat ik dat helemaal niet graag doe, maar het gebeurt heel regelmatig. Om een concreet voorbeeld te geven: we vertrokken op vakantie. Daar had ik al een hele tijd naar uitgekeken want ik ga op zich graag op vakantie. Doordat ons Maximie uit haar doen was, heb ik mij een hele vakantie lopen afvragen waarom we dat in godsnaam gedaan hadden. Waren we niet beter thuis gebleven zodat ze in haar ritme bleef en ze niet naar een ander land meegesleept moest worden? Uiteindelijk was de vakantie voorbij en heb ik me een hele week zorgen zitten maken om het feit of het al dan niet te veel was voor ons Maximie. Snap je mijn punt?
Er is dus werk aan de winkel op dat vlak, maar ik neem de uitdaging graag aan!
Bedankt om de blog te lezen, me te volgen op Instagram of lid te zijn van mijn Facebookgroep. Ik zie jullie graag terug in 2019!