Wij gebruiken voor ons Louise geen typisch babybestek of eetgerei. Vanuit Montessori wordt er gezegd om echt eetgerei te gebruiken vanaf het begin.
Plastic borden en lepels genoeg hier in huis omdat we dat met ons Juliet wel gebruikt hebben. Gelukkig hebben we ook ander materiaal in huis.
Op dit moment gebruiken we enkel een kleine lepel en een klein glaasje. De lepel kent ze al lang omdat we haar daar vitamine D mee geven (vanaf haar geboorte dus). Nu scheppen we daar wat eten op en geven die dan haar. Heel vaak valt het eten eraf, maar af en toe geraakt het tot in haar mondje. Ik denk dat we eierlepeltjes gebruiken voor haar, maar ik ben niet zeker. Het is alleszins echt een klein exemplaar.
Het glaasje gebruiken we ook, maar houden we voorlopig nog even mee vast. Dat vind ik lastig omdat het haar beperkt in haar eigen vrijheid om te drinken en omdat het haar niet echt laat oefenen. Anderzijds heeft het glaasje al eens tegen de grond gelegen en aangezien wij haar in een hoge kinderstoel hebben zitten, valt het wel van een bepaalde hoogte. Als iemand weet waar je kleine bekertjes kan kopen (geen plastic en qua grootte mag je aan een shotjesglaasje denken): je mag het me laten weten.
Voorlopig leggen we het eten nog gewoon op de tafel, zonder een bordje te gebruiken. Naarmate ze nog wat ouder wordt, is het de bedoeling om kleine bordjes en kommetjes te gaan gebruiken.
Zo’n details als deze zorgen ervoor dat kinderen vanaf het prille begin aanzien worden als mens. Dat klinkt nogal woohoo, ik weet het, maar uiteindelijk klopt het wel. Een kind wil trouwens zelf ook vaak gewoon hetzelfde als zijn ouders en broers of zussen.