Het is een zinnetje dat ik vaak tegen ons Juliet zeg op een moment waarop ik merk dat ze naar ons Louise wil gaan, maar zij eigenlijk heel geconcentreerd aan het spelen is.
De meest random dingen kunnen haar interesse wekken en daar kan ze dan een hele tijd aan één stuk mee spelen: een oude portefeuille met wat kaarten erin, de deurtjes van het konijnenhok van Schleich, een sok of zoals op de foto: wat modder aan de wip. Ze heeft daar zo een tijdje gehangen, ging dan weer zitten, weer hangen … Heerlijk om te zien.
Het zijn op zo van die momenten dat ze geconcentreerd iets aan het doen is, dat ik niet graag wil dat ze gestoord wordt. Ik schreef er eerder al eens over, over die concentratie bij baby’s. ’t Is wel een lastige om dat aan ons Juliet uit te leggen heb ik al gemerkt. Ik ben ook niet altijd in de directe omgeving waardoor ik haar ook niet fysiek kan tegenhouden. Herhalen dat het voor mij belangrijk is dat kindjes rustig verder kunnen spelen als ze met iets bezig zijn, gaat het hopelijk op termijn wel doen.