Hoewel de Montessorispeelruimtes er op foto altijd zo netjes en opgeruimd uitzien, blijven het natuurlijk wel speelruimtes. In realiteit ligt het speelgoed dus ook overal en nergens.
Ons Louise is op het punt dat ze alles wil ontdekken. Dat betekent dat ze spullen uit de kast trekt, alles uit een mand of doos haalt, ze in haar mond steekt, er mee op de grond klopt, ze de spullen tegen elkaar slaat of op de grond laat vallen. Echt opgeruimd en netjes kan je zoiets niet noemen. Ze gaat op pad om te verkennen, maar opruimen komt daar nog niet aan te pas.
Dat betekent niet dat ik “achter de schermen” niet bezig ben om haar al te laten kennismaken met het opruimproces.
Ik beperk het aantal speelgoed dat beschikbaar is. Minder speelgoed in de kast betekent automatisch ook minder rommel en minder om op te ruimen. Zelfs als alles uit de kast gehaald is, heb ik maar een paar minuten nodig om alles op te ruimen.
Alles heeft zijn plaats en wordt vaak bij elkaar gehouden door bijvoorbeeld een mand of doos. Dat is extra leuk omdat ze daar speelgoed uit kan halen en in kan steken, maar ook omdat het alles netjes bij elkaar houdt.
Geef het voorbeeld. Ik wacht niet totdat ons Louise slaapt om op te ruimen. Tijdens haar spel, wanneer ze klaar is met iets, ruim ik dit op. Niet dat ik haar dat vertel of zo. Ik doe het gewoon omdat ik weet dat ze het opmerkt en het op termijn ook gaat doen. Ook het opruimen ’s avonds doen we allemaal samen. Ik zing dan het opruimlied “Hop hop hop hop hop. Wij ruimen alles op”. Op die manier leert ze dat ook al kennen.
Ik laat haar af en toe al eens meehelpen. Ze vindt het op dit moment heel leuk om voorwerpen in een mandje of doos te steken. Ideaal dus om te helpen bij het opruimen. Ik begin bijvoorbeeld de Duploblokken in de doos te doen en geef haar er dan ook een aantal. Zij doet die dan ook in de doos. Meestal neemt ze er daarna weer wel een aantal terug uit, maar het is het idee he.
Denk dus alstublieft niet dat de mooie Instagram- of Pinterestplaatjes ook realiteit zijn.