Week 50! We beginnen plots wel heel dicht bij die 52 te komen. Niet dat ik dat een probleem vind. Persoonlijk vind ik tot nu toe elke leeftijd zijn charmes hebben en ik heb er totaal geen probleem mee dat mijn kindjes groter worden. Misschien verandert dat nog wel wanneer ze een bepaalde leeftijd krijgen, maar voorlopig vind ik het prima.
Wel vind ik het redelijk zot dat ze er al bijna een jaar is. En tegelijkertijd ook niet want ik kan me nog maar moeilijk voorstellen dat ik een jaar geleden enkel ons Juliet had om voor te zorgen. Enfin, ze wordt dus bijna een jaar.
En dan krijg je vaak de vraag: “En, stapt ze al?” Nee, nog niet zelfstandig. Wij hebben er tot nu toe zoveel mogelijk voor gekozen om haar zoveel mogelijk te volgen. Dat betekent dat we haar bijvoorbeeld nooit in zo’n zitje gezet hebben om baby’s te laten zitten als ze dat eigenlijk nog niet kunnen. Met het stappen is het net zo. Op een gegeven moment begon ze zich vlot op te kunnen trekken aan kasten en tafels. Toen heb ik het loopkarretje boven behaald, maar we hebben haar daarin niet geforceerd. Ze probeerde het in het begin een aantal keer, maar ging na twee stapjes vaak op haar knieën verder (terwijl ze het karretje duwde). De laatste week stapt ze wel meer met het ding. En niet alleen daarmee, maar ook stoelen en kleine tafeltjes schuift ze verder en aan muren of kasten stapt ze zijwaarts verder.
De tips die wij toepassen zijn de volgende:
- We zorgen dat er genoeg tijd en ruimte is om vrij te bewegen en dat dat ook veilig kan gebeuren.
- Er zijn in de speelruimte (en de rest van het huis) genoeg dingen waaraan ze zich kan optrekken zoals de salontafel, kasten, stoelen …
- Daarnaast zijn er ook genoeg dingen die ze kan verder duwen terwijl ze stapt: stoelen, krukjes en een loopwagentje.
- Ik probeer erop te letten dat ze kledij aan heeft waar ze goed in kan bewegen. Hoewel ik zo’n jeansbroekje heel schattig vind, heeft ze dat in principe alleen aan als al haar andere broeken in de was zitten of kapot zijn. (Over dat kapot zijn: wij hebben hele ruwe vloer waardoor ze een broek gemiddeld 2 dagen aan kan doen voordat er gaten in staan.) Anders heeft ze een legging, joggingbroek of geen broek aan.
- We wandelen met haar rond aan de hand, maar enkel wanneer ze dat zelf begint te doen. Soms trekt ze zich op aan onze handen en stappen we zo rond. Het is onnatuurlijk om met je armen omhoog te stappen waardoor het voor haar lastiger is om haar evenwicht te bewaren.
- Sokken draagt ze, maar trekt ze heel vaak uit. Dat laat ik dan zo. Ook schoenen heeft ze zelden aan. Nu met het natte weer doe ik dat wel als we naar het bos gaan en ik vooraf weet dat ik haar daar ga neerzetten en ga laten spelen. Voor de rest heeft ze dus een goed contact met de vloer. Ze leert op die manier goed hoe ze haar voetjes moet zetten zonder dat dat vervormd wordt door een schoen (of sok).
- We gebruiken geen loopstoel voor baby’s. Er staat er hier één in de kelder omdat we die ooit tweedehands kregen, maar we hebben die nooit gebruikt. De reden daarvoor is dezelfde als zo’n babyzitje: we willen haar niet in een positie dwingen die ze van zichzelf nog niet kan.
We merken dat ze de laatste week echt meer en meer begint te stappen dus ik ben benieuwd hoe het proces verder gaat verlopen. ’t Is leuk om te zien en we volgen haar tempo.