Ons Louise is nu dik 14 maanden en ze begint meer en meer geïnteresseerd te raken in taakjes in en rond het huis. Dat zijn heel verschillende dingen: een zakdoekje in de vuildoek doen, een vlek wegvegen met een doekje, haar vuile kleren in de was gooien, met een kleine plumeau wat stof “wegvegen” … Ook meedoen bij het nemen en voorbereiden van een snack is iets nieuws. Zo pelt ze een mandarijn mee af of haalt ze de schil van schijfjes banaan.
Ik herinner me dat ik dat op een Montessoriblog eens tegenkwam toen ons Juliet al voorbij de 18 maanden was. Ik vond dat even simpel als geniaal: een banaan met schil in schijfjes snijden en dan laten afpellen. Bij ons Louise doe ik dat nu dus al. Waarom? Omdat ik haar op die manier wil leren waar het eten op haar bord vandaan komt. Dat een banaan niet gewoon wit is, maar dat er eigenlijk een gele schil rond zit die we niet eten. Hetzelfde bij een mandarijn. Wanneer ik haar de schijfjes banaan geef, merk ik dat ze ze zo in haar mond steekt. Ze weet gewoon nog niet dat die schil er eerst af moet. Door het een paar keer voor te doen, leert ze dat.
Daarnaast is het ook een goede oefening voor de fijne motoriek. De schijfjes zijn gemakkelijk om vast te houden en de schil komt er redelijk gemakkelijk af. Zeker wanneer je als ouder al een sneetje maakt in de schil.
Op dit moment doe ik het dus als volgt: ik snij de banaan in schijfjes en zorg dat er in de schil al een sneetje zit. Daarna doe ik een keer voor hoe je de schil eraf haalt en waar je die dan legt. Dan is het aan haar. Merk ik dat ze de banaan met schil in haar mond stopt dan hou ik haar handje tegen en wijs ik de schil aan. Ik doe opnieuw voor hoe ze die eraf haalt.
Als ze groter wordt, laat ik de sneetjes in de schil achterwege en worden de stukken ook groter.