Familieritme: ons avondritueel op 15 maanden en 3,5 jaar

Familieritme: ons avondritueel op 15 maanden en 3,5 jaar

Wie me al wat langer volgt, weet dat ik fan ben van een duidelijk dagelijks en wekelijks ritme. Ik maakte er zelfs een cursus over. Persoonlijk heb ik dat nodig, maar ook mijn kinderen vinden zo’n ritme prima. Anders is meer chaos, meer frustratie en onvoorspelbaarheid en dus meer prikkelbaarheid.

Het leek me leuk om ons avondritueel nog eens met jullie te delen. De grove structuur daarvan is al jaren hetzelfde: wassen, pyjama, boek lezen en bed in. Daartussen zitten kleine rituelen die regelmatig eens veranderen. Het gaat dan over dingen die we uitproberen omdat we denken dat één van de meisjes daar nood aan heeft. Werkt het niet dan stoppen we er vanzelf mee. Werkt het wel of vraagt de oudste er zelf naar dan doen we verder. Ons avondritueel begint ook altijd rond hetzelfde tijdstip en ook bedtijd is dus rond hetzelfde tijdstip.

Ik vertel hier vandaag welk avondritueel ik met de meisjes heb. Mijn vriend doet sommige dingen anders of niet. Wij wisselen meestal af: de ene avond steek ik de oudste in bed, de andere avond doet hij dat en steek ik de jongste in bed.

Ons avondritueel

We eten meestal rond half 6. Ik probeer tegenwoordig om overdag de voorbereidingen al te treffen zodat ik er ’s avonds niet te veel werk mee heb. Met een klimmende peuter is het niet zo handig als ik nog veel moet doen voordat we kunnen eten. Elke week maken wij een menu. We hebben vaste dagen voor bepaalde gerechten, maar eten nooit twee weken na elkaar exact hetzelfde.

Meestal is er na het eten nog even tijd om te spelen. Soms is dat het moment voor verbindend spel, soms wordt er nog gedanst of getekend. Om half 7 ruimen we “samen” op terwijl we een lied zingen. In de praktijk betekent dat dat mijn vriend en ik opruimen en dat de kinderen hier en daar met iets meehelpen. Bij de oudste staan we erop dat ze ook iets opruimt, maar dat is meestal één klein ding dat we dan nog laten liggen.

Daarna gaan we, opnieuw al zingend, naar boven om de meisjes te wassen, de tanden te poetsen en de pyjama’s aan te doen. Vanaf dan splitsen we ons de meeste dagen op. Ons Louise is dan meestal moe. Als ik haar in bed steek, ga ik met haar naar onze slaapkamer en lees ik een boekje bij gedempt licht. Daarna schakelen we haar nachtlampje in en drinkt ze titi. Ondertussen speelt er een pianomuziekje. Ik vertel kort wat we die dag gedaan hebben. Daarna zing ik op de pianomuziek een slaapliedje dat ik zelf verzonnen heb. Ik blijf bij haar totdat ze slaapt.

Als ik ons Juliet in bed steek dan gaan we na het badkamerritueel naar beneden en lezen we daar nog een boek. Daarna gaan we naar haar slaapkamer. Ik smeer haar voetjes en onderbenen in met een magnesiumcrème en spray een calming mist in haar kamer. Nadat we ons samen genesteld hebben onder de dekens, vertel ik het verhaal van Julietje: haar dag vertel ik na in de derde persoon. Omdat ik de dingen van school niet kan vertellen, vraag ik haar daarna altijd wat ze het leukste vond van de dag en wat ze het minst leuke vond. Ook bij haar speel ik het pianomuziekje af (zonder te zingen) en blijf ik bij haar tot ze slaapt.

Daarna heb ik tijd om nog wat te werken, te lezen of te prutsen aan één of ander DIY-project.