Het potje staat hier standaard naast het toilet. Zo’n 5 maanden geleden schreef ik er al eens over en nu wil ik dat opnieuw doen.
Binnen Montessori wordt er gesproken over sensitive periodes. Dat zijn periodes in het leven van je kind waarin het bepaalde dingen “gemakkelijker” te leren zijn. Het pikt bijvoorbeeld gemakkelijk nieuwe woorden op. Of is veel bezig met bewegen. Of het toont interesse in het potje.
Er zijn een aantal verschillende sensitive periodes. De leeftijdsaanduiding daarbij verschilt van bron tot bron, maar over het algemeen wordt gezegd dat de (eerste) sensitive periode voor zindelijkheid tussen 12 en 18 maanden ligt. Een heel stuk vroeger dus dan wanneer er standaard mee gestart wordt.
Hoe doe je dat dan bij zo’n kleintje? Er zijn een aantal (praktische) tips waar je rekening mee kan houden.
- Let op signalen dat je kindje er klaar voor is. Dat kunnen signalen zijn die duidelijk gelinkt zijn met plassen, maar ook indirecte signalen. Voorbeelden zijn aan de broek/pamper beginnen frullen, kunnen stappen, op hetzelfde moment van de dag kaka doen, interesse tonen in het toiletgebeuren, zich terugtrekken als het kaka doet …
- Gebruik oefenbroekjes in plaats van (wasbare) luiers. Daar zijn verschillende redenen voor. Zo’n broekje kan je kindje gemakkelijker zelf optrekken en uitdoen. Daarnaast is het gemakkelijker om te voelen wanneer je kindje geplast heeft. Kindjes die geen wasbare luiers dragen, zullen op die manier ook zelf voelen wanneer hun broek nat is en op die manier de link leggen tussen plassen en een natte broek. Doe voor de rest geen broek of broekkousen aan want dat zit vooral in de weg (en wordt waarschijnlijk nat).
- Zorg dat je een potje hebt waar je kindje comfortabel op zit. Wij hebben zelf een exemplaar dat in hoogte verstelbaar is waardoor het mee kan groeien met je kindje (maar ik vind het online nergens meer dus volgens mij wordt het niet meer verkocht). Het potje mag niet te hoog zijn want dan zit je kindje niet goed (knietjes moeten hoger zitten dan de poep).
- Zet bij het potje een mandje met propere broekjes, eventueel een wasmand/emmer voor de natte broekjes en een aantal boekjes.
- Laat je kindje zien dat naar het toilet gaan normaal is. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar als ik naar het toilet ga, laat ik de deur standaard open omdat ik weet dat ik toch gezelschap krijg (sorry als dit too much information is). Het is belangrijk dat je kindje ziet dat iedereen naar het toilet gaat.
- Doe je kindje een ander broekje aan van zo gauw het nat is. Het is, zoals ik net al zei, de bedoeling om het te laten wennen aan een droge broek en de link te laten leggen tussen plassen en een natte broek.
- Er wordt soms gezegd om je kind in het begin elk halfuur op het potje te zetten. Ik voel daar niet veel voor. Om te beginnen heb ik dan het gevoel dat ik de hele dag niks anders aan het doen ben én ik vind het vervelend om spel of een andere activiteit daarvoor te onderbreken. Ik kies er dus voor om vaste momenten te gebruiken en de momenten dat ik zelf naar het toilet moet ook aan te grijpen als potjesmoment. De vaste momenten kunnen zijn: na het slapen, na het eten, als je vertrekt en als je terug thuis komt en als je een natte broek ververst.
- Observeer je kindje om te leren wanneer het moet plassen of kaka moet doen. Op die manier kan je leren om het op tijd naar het potje te brengen.
- Forceer het niet of dwing je kindje niet. Volg zijn tempo. Het is niet de bedoeling dat het op een paar dagen gefixed is. Naar het toilet leren gaan, is iets dat, zeker op deze leeftijd, tijd vraagt. Zie het als een proces en focus niet op het eindresultaat.
- Bespreek met je kindje wat er gebeurt. “Pipi” en “kaka” zijn eenvoudige woorden voor een peuter om te leren zeggen. Als je erover praat, nemen ze de woordenschat sneller over en kunnen ze dus sneller aangeven wanneer ze naar het toilet moeten of wanneer hun broek nat is.
Nog even voor alle duidelijkheid: dit is voor mij ook nieuw. Ik ben nu thuis waardoor ik hier tijd en aandacht voor kan hebben. Bij mijn oudste dochter was dat niet het geval waardoor we er bij haar ook later mee begonnen zijn. Maar ook toen zijn wij haar gevolgd en hebben we niks geforceerd. Ik ben nu zeer benieuwd hoe dit gaat uitdraaien, maar op dit moment voelen we ons met onze aanpak allemaal comfortabel, denk ik.
In dit artikel van How we Montessori kan je nog meer tips lezen. Er staan ook links in naar andere artikels voor moest je nog verder willen lezen.