Eigenlijk zal het dat heel vaak doen. En de kans is groot dat je het bijna even vaak mist omdat je het ziet als iets anders. Als stout gedrag bijvoorbeeld. Of als irritant gedrag.

Zo springt ons Juliet soms onverwacht op mijn rug. Ik vond dat altijd verschrikkelijk omdat ik dat zag als iets vervelend, maar als ik het omdraai en het zie als een manier van haar om verbinding te zoeken dan voelt het anders. Dan is het gemakkelijker om “ja” te zeggen in plaats van “nee”.
Soms is de roep om verbinding er één waar we in eerste instantie boos om zouden worden. Ons Louise kleurt tegenwoordig graag op alles behalve op papier. Ik ben er echt zeker van dat ze weet dat dat niet de bedoeling is. Maar zij weet ook dat er dan zeker en vast een reactie komt van mij. Wat ze dus eigenlijk probeert te doen is mijn aandacht te trekken. Ik kies er op zo’n moment voor om niet boos te worden, maar in plaats daarvan even tijd te maken voor haar.
Dit omdenken is niet gemakkelijk. We leven nu eenmaal in een maatschappij waar iedereen maar met de harde hand moet leren hoe het werkt en wat kan en wat niet. Kinderen moeten leren om zich te gedragen en als ze dat niet doen, moet je vooral niet te lief zijn. Er geen eieren onder leggen. Wat ik hierboven beschrijf, is een heel andere benadering van denken over kindergedrag. En volwassen gedrag ook in bepaalde situaties.
Want ja, ook volwassen reageren op een harde manier als ze verbinding zoeken. Als ze zich niet gezien voelen. Kijk maar eens even naar jezelf. Ik herken het in ieder geval bij mezelf. Als ik het gevoel heb dat ik er alleen voor sta, dat ik ALLES moet doen (heeft niet iedereen wel eens zo’n moment?) dan ben ik prikkelbaar en kortaf. Ik heb ook de neiging om nors en stil te zijn als ik boos ben. Ook dat is in mijn geval een roep om gezien te worden en verbinding te voelen.
Denk maar eens na welk gedrag van je kind eigenlijk een uitnodiging voor jou zou kunnen zijn. Kan je er vaker “ja” op zeggen door er bijvoorbeeld een spel van te maken? Of door hem/haar een dikke knuffel te geven?
En als je dan toch bezig bent: welk gedrag van jezelf is ook een uitnodiging tot verbinding? Kijk eens of je op een duidelijke manier kan verwoorden wat je voelt en wat je nodig hebt. Het kan helpend zijn in je volwassen relaties.