“Wil jij mijn jas uitdoen?”
“Het luhukt niet.”
“Wil je helpen?”
“Ik krijg mijn schoenen niet dicht.”
“Wil jij een lepel voor mij halen?”
Soms lijkt het wel alsof je kind niks zelfstandig wil doen en daar maar prinsheerlijk wat zit te wachten op hulp. Daar sta je dan met je ideeën en aanpassingen om het te ondersteunen. Jij raakt gefrustreerd. Je kind ook (of dat was het misschien al).
Wat dan?
Als het gezeur is dat vaker voorkomt, kijk dan eens of je kind iets nodig heeft. Dat kan je heel breed zien. Soms is er nood aan een omgeving die meer afgestemd is. Als het altijd op hetzelfde tijdstip is (bv. na school) kan het zijn dat het moe of overprikkeld is. Misschien zit het in een fase waarin er verandering is (bv. start van het schooljaar) of waarin het veel nieuwe dingen leert waardoor het weinig (mentale) energie heeft om dingen zelf te doen.
Als je een idee hebt vanwaar het komt, kan je kijken of je er ook iets aan kan doen.
Er zijn nog andere redenen waarom een kind iets niet zelf wil doen.
- Het wil wat aandacht. Door te zeuren of hulp te vragen probeert het dat te krijgen. Kijk of het mogelijk is om even te knuffelen, een boekje te lezen, samen te spelen … of voorzie er later tijd voor.
- Het heeft nog wat aanmoediging nodig. Als een kind iets net kan, heeft het soms wat extra aanmoediging nodig. Door te zeggen “Ik zag dat je deze ochtend je schoen zelf dicht kon doen.” wordt het eraan herinnerd dat het dat wel kan. Of wordt het uitgenodigd om het zelf te proberen.
- Het heeft gewoon geen zin om het alleen te doen. Ook al kan je kind iets zelf, soms wil het dat gewoon niet doen. Je kan van een kind niet verwachten dat het altijd iets zelf wil doen. Help het zoveel als nodig door een aanzet te geven (bv. de jas op de grond leggen zodat ze hem zelf kan aandoen, de rits een klein stukje dicht doen …) en kijk of het dan wel lukt. Nee? Doe het dan volledig voor je kind. Vergeet niet dat jij het ook wel eens leuk vindt wanneer er iets voor jou gedaan wordt. Toch?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het er soms lastig mee heb. Dat ik weet dat ze zelf haar jas kan weghangen (omdat de mogelijkheid er is, maar ook omdat ik het haar al zien doen heb) en toch niet wil doen. Frustrerend vind ik dat. Maar mijn kind is nog een kind. En dat van jou ook. Er komt snel genoeg een tijd dat het voor zoiets geen hulp meer zal vragen.