Ik vind het soms wel interessant om eens te kijken naar de dynamiek in ons gezin. Het fascineert me om op te merken dat ik de ene dag sta te roepen tegen mijn kinderen dat ze mee moeten opruimen en de andere dag niet. Ik vind het boeiend te zien dat er dagen zijn dat de meisjes een hele dag (en dat mag je letterlijk nemen) kunnen samenspelen en dat er dagen zijn dat ze de hele tijd op elkaar lopen te mopperen of het samenspelen maar niet wil lukken. En ook tussen mezelf en mijn partner is het niet elke dag hetzelfde.
Dat is ook logisch want het gaat over dynamiek. Het is met andere woorden constant in beweging. Het heeft niet alleen met persoonlijke of karaktereigenschappen te maken, maar ook met je humeur, of je lekker geslapen hebt, veel stress ervaart … Als je daar wat meer zicht op krijgt, kan het handig zijn om bepaalde dingen wel of niet te doen. Zo heb ik gisteren na een paar minuten samenspelen tegen de meisjes gezegd dat het me geen goed idee leek om nog samen te spelen, maar dat we wel samen iets konden eten. Ze waren allebei relatief vroeg wakker geworden en het was 16u waardoor ik dacht dat ze ofwel moe waren ofwel honger hadden. Daarna zijn we nog even naar buiten gegaan en toen ging het weer beter.
Ook je gezin van herkomst speelt trouwens een grote rol in die dynamiek. Je neemt, vaak onbewust, dingen mee vanuit je eigen kindertijd en opvoeding. En dat is bij je partner hetzelfde. Ik las eens dat je dat kan beschouwen als het mengen van kleuren: als ik rood ben en mijn partner blauw dan hebben wij een paars gezin. Als jullie je daar bewust van worden, kunnen jullie ook gaan nadenken over wat jullie belangrijk vinden in jullie gezin. Past die oude overtuiging of dat oude gedrag daar nog bij of laten jullie dat liever los?
De komende weken ga ik hier nog wat meer over schrijven.