Onze meisjes bakken heel graag. Ze helpen allebei al mee vanaf ze een jaar oud zijn. Elke week bakken we wel koekjes of cakejes als alternatief voor de exemplaren uit de supermarkt. Vaak zet ik alles klaar en geef ik dan de instructies.
De laatste tijd maak ik vaak een receptje dat ze kunnen volgen. Of de oudste kan dat toch volgen. Op een papiertje tekende ik wat er moest gebeuren met dan eenvoudige woorden en hoeveelheden erbij. Dat werkte goed, maar we hadden nu al een paar papiertjes verzameld waardoor ik iets anders wou verzinnen. Nu maak ik voor hen een receptenschrift: aan de ene kant komt het geschreven recept, aan de andere kant het getekende. Dat is handig voor nu, maar ook voor later als ze kunnen lezen.
Op dit moment weeg ik dus nog alles af en zet het zo klaar voor hen. Mijn bedoeling is om dit stilaan los te laten voor de oudste en haar zelf te laten afwegen.
Het is ook niet zo dat ze alles per se alleen doen. Vaak beginnen ze aan iets, bv. het raspen van een peer, maar blijkt dat toch wat zwaar te zijn waardoor ik het overneem. En de jongste vindt het het allerleukste om de hele tijd voor te proeven. Als je haar laat doen dan heb je niks meer om uiteindelijk in de oven te steken.