Geef erkenning aan wat ze willen

Geef erkenning aan wat ze willen

Kinderen, de mijne, maar waarschijnlijk ook die van jou, raken met momenten heel gefrustreerd als ze iets willen en dat niet lukt of kan. Dat kan verschillende redenen hebben: een grote broer of zus achterna willen doen, een bepaalde vaardigheid nog aan het oefenen zijn, geen geduld hebben om te wachten op je beurt … Als ik er zelf niet bewust en aandachtig op reageer, zeg ik vaak iets als “Ja, dat kan nu niet.” Of “Je bent daar nog te klein voor.” Dat zijn meestal geen helpende uitspraken. Wat dan wel helpend kan zijn? Doodgewoon erkenning geven aan wat ze wil door het te benoemen.

Al wat oudere kinderen die verbaal al relatief sterk zijn, kunnen het soms zelf al uitdrukken. Maar dat is ook niet altijd zo. Als de frustratie hoog zit, als ze gespannen zijn, als ze moe zijn … dan lukt het hen vaak ook niet om rustig te vertellen wat er aan de hand is. En met jongere kinderen is het helemaal moeilijk. Als ze al een beetje kunnen praten, is dat vaak niet voldoende om zich in elke situatie verstaanbaar te maken. Vaak volgt er dan ook frustratie aan de kant van de ouder omdat je al een paar keer gezegd hebt dat het nu niet kan en ze maar blijft doordrammen. Dat eindigt in boosheid, tranen en nog meer frustratie. Probeer volgende keer eens één van de volgende zinnen:

  • “Jij zou nu echt heel graag een koekje willen he.” (Eventueel aangevuld met: “Je voelt je teleurgesteld/verdrietig/boos omdat ik zeg dat het nu niet kan.)
  • “Oh, ik zie dat je ook heel graag met de pop wil spelen. Je zus is er nog niet klaar mee. Wil je samen met mij wachten tot ze wel klaar is of wil je eerst met iets anders spelen?”
  • “Dat voelt frustrerend dat het je nog niet lukt om je veters te strikken!” (Let op het woordje “nog”. Dat is belangrijk om aan te duiden dat ze nog iets aan het oefenen zijn en dat het binnenkort dus wel kan lukken.)

Je kan die zinnetjes aanpassen en in heel uiteenlopende situaties inzetten natuurlijk. Dit zorgt er niet altijd voor dat de frustratie onmiddellijk zakt, maar in veel gevallen wel én je kind voelt zich gezien en gehoord.