Responsibility is accepting that you are the cause and the solution of the matter.
– Onbekend

Ik heb de laatste tijd een paar keer nagedacht over het woord “verantwoordelijkheid” en ben tot de conclusie gekomen dat ik het een redelijk lege term vind. ’t Is te zeggen…
Het is een term waar graag mee gegooid wordt maar waar weinig mensen echt iets mee doen. De school is grotendeels verantwoordelijk voor de kennis en zelfs voor de opvoeding van kinderen. De supermarkt voor de voeding. De dokter/apotheek voor de gezondheid en medicatie. Reclame/grote bedrijven voor gebruikte producten. De baas voor gegeven opdrachten en werkbelasting. En als er ergens iets mis gaat dan kan er met het vingertje gewezen worden naar “de schuldige” in kwestie.
Het deed me ook beseffen dat ik de verantwoordelijkheid over mijn leven wel grotendeels op mij neem. Als mijn kinderen iets niet kunnen of leren dan ben ik daar verantwoordelijk voor. Als ik mijn kinderen per ongeluk iets zou voorschotelen uit de tuin wat niet eetbaar is dan ben ik daar verantwoordelijk voor. Als ik niet genoeg inkomsten heb en als zelfstandige mijn kosten niet kan betalen dan ben ik daar verantwoordelijk voor.
Eerlijk? Ik vind dat heel spannend en soms eng. En tegelijk heel waardevol omdat verantwoordelijkheid voor mij hand in hand gaat met bewustzijn: bewust zijn wat je aan het doen bent. Wat niet hetzelfde is als altijd weten wat je aan het doen bent. Want geloof mij: ik modder vaak maar wat aan (niet als de veiligheid op het spel staat uiteraard) en zie wel waar ik uitkom. Maar ik heb wel zelf de touwtjes in handen en dat geeft, naast die spanning, ook wel een heel fijn gevoel.
Dit artikel was een onderdeel van mijn zielsbrief Brieven voor een mooie [kinder]tijd. Je kan de volledige zielsbrief hier lezen en je er ook op abonneren als je dat zou willen.
