Brieven voor een mooie [kinder]tijd #39

There are no quick fixes. If we want our lives to change, we have to do the work.
– Scott Stabile

​Afgelopen week deed ik een coaching. Als coach bedoel ik, niet als coachee. Ik voelde hoe ik mezelf een aantal keer moest tegenhouden om geen ideeën te delen, om niet naar oplossingen te vragen, om niet naar een concreet plan over te schakelen. Het was namelijk nog maar sessie twee en concrete stappenplannen en ideeën zijn helemaal nog niet aan de orde.

Maar het is wel typerend voor de maatschappij vind ik: quick fix zonder eerst voldoende onderzoek te doen of uitgebreid te onderzoeken, te voelen en waar te nemen. Hoofdpijn? Neem een pijnstiller! Nieuwe gsm nodig? Koop vandaag, krijg ‘m morgen geleverd. Stress? Drink wat wijntjes om te ontspannen (in het slechtste geval) of doe wat aan meditatie (in het beste geval).

Als het wat langer duurt, omdat er bv. eerst eens naar de oorzaak moet gekeken worden, dan zijn ze ons meestal na een tijdje al kwijt. Want geen geduld, geen tijd en verder gaan maar met de quick fixes.

Dat is dus wat ik voelde, maar waar ik niet aan toegaf. Want die quick fixes doen het meestal niet op de lange termijn. En dus slik ik het in en bewaar ik het voor een latere sessie. Zodat de vrouw in kwestie eerst ten volle kan voelen, mijmeren en inzichten kan krijgen. Om dan uiteindelijk tot een plan te komen dat op de lange termijn effect heeft. Want dat is in mijn ogen zoveel waardevoller.

Dit artikel was een onderdeel van mijn (bijna) wekelijkse nieuwsbrief Brieven voor een mooie [kinder]tijd. Je kan de volledige nieuwsbrief hier lezen en je er ook op abonneren als je dat zou willen.
Mocht je geïnteresseerd zijn in de coaching dan kan je hier meer informatie terugvinden.