Je las misschien al eens op mijn website dat één van mijn interesses op dit moment homesteading is. Maar wat is dat dan? Onderstaande tekst las ik eens op het Instagramaccount van Kyra de Vreeze.
Homesteader, een Engels woord voor iemand die met het land leeft. Huis, erf en tuin gebruikt om voor eigen gebruik voedsel te verbouwen en verwerken. Een kleine privé boerderij!
Home vertaald zich is het Nederlands als HEEM. Wat thuis en tegelijk ook inheems gebied en besloten boeren erf betekent.
Stead vertaald zich als STEDE. Dit betekent plek of boerderij.
Homestead = Heemstede.
De plek waar je je thuis voelt, waar je behoort, en waar je ‘boert’. Waar je met het land, de planten, de dieren en de elementen samenwerkt om te voeden en om te floreren.
Dat voelt wel passend voor mij. Ik probeer alleszins meer en meer met het land, de natuur te leven. Door een moestuin te onderhouden waarin ik zoveel mogelijk groenten zelf verbouw. Door zo veel mogelijk afval te vermijden, te composteren of te hergebruiken.
Een mooi voorbeeld is de samenwerking met onze kippen: wij geven hen restjes van groenten en fruit, slakken uit de tuin, af en toe een restje brood of havermout… Zij geven ons in ruil daarvoor eitjes. Die gebruiken wij dan weer als voedsel.
Een ander voorbeeld is hoe ik zoveel mogelijk probeer te gebruiken van één product. Van moesappeltjes van de plaatselijke appelboer maak ik appelsap. Van het pulp maak ik appelcake en/of fruitleer. Van de klokhuizen maak ik appelazijn.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Concreet betekent homesteading voor mij dat ik zoveel mogelijk zelf kweek en maak. Van brood over koekjes, yoghurt, kombucha, choco tot sla, wortelen en radijzen. Wat ik niet zelf kan maken of laten groeien probeer ik lokaal te krijgen. Ik heb geen koeien of geiten maar woon in een dorp waar relatief vlakbij een melktap van allebei te vinden is. Met de geitenmelk maak ik dan yoghurt.
Als iets stuk is, gooi ik het ook niet per se weg maar kijk ik of het nog te gebruiken valt. Een broek met een gat aan de knie, krijgt eerst een borduurseltje. Als dat ook stuk gaat, wordt de broek een short.
Voor mij is het een mooie manier om stil te staan bij de natuur, bij wat we ervan krijgen en wat terug kunnen geven. Het is mijn manier om stiller te gaan en staan dan onze huidige manier van leven in de maatschappij. Het is mijn manier om weer wat meer te weten waar onze voeding en onze producten vandaan komen. Het is mijn manier om weer wat meer voor mezelf en mijn gezin te kunnen zorgen in plaats van alles uit handen te geven.