Montessorigewijs hebben de meisjes hier toegang tot heel veel knutselgerief, inclusief verf. Ja, je leest dat goed. Ze kunnen op elk moment van de dag kiezen om zelf met de verf aan de slag te gaan. Of met de lijm. Stiften. Kleurpotloden. Soms heb ik daar wel eens spijt van, maar altijd maar heel even. Want ik vind het zo leuk om te zien wat ze bedenken, maken en doen met die materialen.
Soms probeer ik wel eens iets met hen te maken waar het draait om het eindproduct. Je kent het wel: je ziet iets op Pinterest en moet dat ook gewoon doen. Ik weet gewoon dat ik daarin niet de enige ben. En dan is er veel frustratie langs alle kanten want jij als ouder snapt niet dat je kind nu niet gewoon even kan luisteren naar je instructies en je kind begrijpt niet waarom het niet gewoon z’n goesting mag doen. En waar eindigt het meestal mee? Met een mama of papa die het gewoon helemaal zelf zit te doen. Herkenbaar? Hier wel in ieder geval.
Maar dat is dus niet het geval als je het materiaal gewoon klaar zet of ter beschikking stelt. Zonder opdracht of instructie. Zelfs zonder iets te zeggen voor mijn part.
Het punt daarbij is dat het draait om het proces en niet om het eindproduct. Het plezier zit ‘m in het doen, niet in wat er uiteindelijk van overschiet. Soms zijn dat de prachtigste schilderijen, soms zit je met een knutselwerk dat je niet begrijpt en nog een andere keer blijft er niks over. Oh en nog een voordeel: het is gemakkelijker voor jou als ouder ook. Geen opzoekwerk. Geen uitproberen hoe dat werkt. Geen geruzie. Alleen wat materiaal bij elkaar zetten en kijken wat er gebeurt.
Oh en stel dat je toch eens iets wilt proberen dat je zag en je merkt halverwege dat je kind andere ideeën heeft: laat het dan los. Daarstraks wou ik het volgende proberen: in een glazen potje verschillende lagen verf doen. Dat potje ondersteboven op een canvas zetten. Even heen en weer schuiven en dan het potje opheffen zodat de verf eruit loopt. Daarna het canvas oppakken en heen en weer bewegen zodat de verf alle kanten oploopt (en eraf loopt). Stap één, twee en drie hebben we gaan. Toen kreeg ze het idee om met haar handen verder te schilderen en de verf ook op gewoon papier te smeren. Daar werd dan weer een papier bovenop gelegd en werden de stappen herhaald. Dat was duidelijk niet wat ik in gedachten had, maar dat was dan zo.
Ik zou zeggen: probeer het ook eens! Dat hoeft niet door ineens alles altijd beschikbaar te maken. Start klein en zet eens iets klaar in ’t weekend of op een vakantiedag.