Daar geloof ik heel erg in. Tot nu toe deden we niet officieel aan huisonderwijs, maar de afgelopen jaren heb ik wel heel wat activiteiten voorzien die als educatief kunnen bestempeld worden voor de meisjes.
Om te beginnen vind ik het leuk om samen met hen artistieke projectjes te doen. Wij hebben een aparte tafel en kast voorzien waar er geknutseld, geschilderd en gekleurd kan worden. Papier, potloden, stiften, verf en nog heel wat ander knutselmateriaal is dan ook altijd beschikbaar. Ook buiten hebben wij een “tafel” (wat paletten met een houten plank erop) die we gebruiken om te verven en kleien. Regelmatig zet ik ook iets klaar voor hen om te ontdekken en proberen.
We gaan ook veel naar buiten. Niet alleen in onze tuin, maar ook naar het bos. Ik heb de laatste jaren meer geleerd over de natuur dan in de rest van mijn leven daarvoor enkel en alleen omdat ik kinderen heb. Insecten, bloemen en planten, schelpen, vogels … Het zijn allemaal onderwerpen die hier regelmatig besproken en opgezocht worden.
Ook boeken zijn hier heel aanwezig. Fictie en prentenboeken, maar ook non-fictieboeken waarin we nieuwe informatie lezen of iets kunnen opzoeken.
Stellen ze mij een vraag waar ik geen antwoord op kan geven of waarvan ik het antwoord niet concreet kan maken, dan ga ik op zoek naar een filmpje. Dat deel ik dan met YouTube Kids zodat ze het later kunnen kijken. Zo zagen we vrijdag een luchtballon en kwam de vraag hoe ze die kunnen besturen. Ik zocht een filmpje en nu kijken ze dat als ze willen. Zo deelde ik ook al filmpjes over hoe puzzels gemaakt worden en hoe ijsjes gemaakt worden.
Het mooie? Als je leert door te leven is er geen opsplitsing in vakken: als we koken of bakken, is er ook wiskunde bij betrokken. Gaan we naar de winkel dan leren ze iets over schrijven/lezen door de boodschappenlijst (die ze zelf krijgen), maar ook over geld als we betalen.
Maar het allerbelangrijkste voor de meisjes is spel. Zij kunnen echt een hele dag opgaan in hun fantasie- en rollenspel met poppen, Barbies, verkleedkleren … Heerlijk om te zien, iets minder om op te ruimen. 😉 En hoewel dat vaak niet gezien wordt als leren, is het dat echt wel. Kinderen leren echt het meeste door te spelen en te imiteren.
En ja, we deden de afgelopen jaren ook wat schoolse dingen. Ze houden hier wel van een “werkblaadje” of “werkboekje”. Of van sommetjes die we op een schrijfbordje schrijven. Van leren lezen met spelletjes die door mij geleid worden. Maar dat is nooit gedwongen. Als ze daar zin in hebben, kunnen ze dat doen en anders niet.
Ik probeer, zoals Maria Montessori het ook aangaf, de meisjes goed te observeren en daardoor af te leiden wat ze misschien interessant zouden kunnen vinden. Daar zoek ik dan materialen of activiteiten bij. Soms is het een hit, soms totaal niet. Het zijn zij die de echte leiding hebben als het over hun leerproces gaat en dat wil ik zo houden.